 |
| Χώροι αναψυχής στα λιβάδια της Μόλας! |
Μικρός δεν περπάταγα στα βουνά, δεν είχα την τύχη και οι δικοί μου δεν είχαν την δυνατότητα… Μεγαλύτερος την υποτίμησα, την προσπέρασα, κυνήγαγα μόνο τα «περίφημα και φημισμένα» όρη γιατί τόσα ήξερα τότε… Τώρα πλέον νομίζω πως έχω πάρει τον «καλό» τον δρόμο και την σέβομαι, την επιδιώκω, την περπατάω… Όταν όμως αποφάσισα να το κάνω αυτό την βρήκα λαβωμένη όσο ποτέ... ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΖΩΝΤΑΝΗ!!!
Γράφει ο Θεοδόσης Μπενάτος
Αναδημοσίευση από το PaintBox magazine
Θέλω να την περπατήσω ολόκληρη, δεν θέλω να μου ξεφύγει σπιθαμή μονοπατιού, θέλω να σκαρφαλώσω τις διαδρομές στα βράχια της! Από το επιβλητικό Άρμα μέχρι την δροσερή Χούνη, από το Φρούριο της Φυλής και τον εκπληκτικό Αρχαίο Υδραγωγό μέχρι την Αγία Μαρίνα από το ρέμα της Θοδώρας μέχρι το Μαυρόρεμα… και που’σαι ακόμα!
Η Πάρνηθα αξίζει τέτοια αγάπη και την ανταποδίδει με ομορφιά!
Μέχρι στιγμής αυτό έχω καταλάβει και έχω πολλά χιλιόμετρα ακόμα για να το εμπεδώσω. Από ανατολή σε δύση απλώνονται μακριές κορυφογραμμές που σχηματίζουν 16 «χιλιάρες» κορυφές. Πολλά και δαιδαλώδη μονοπάτια σε οδηγούν στην αγκαλιά του βουνού αυτού και εκεί καταλαβαίνεις πόσο αξίζει αυτή η αγκαλιά. Αξίζουν τα δάση πεύκης και ελάτης που έχουν απομείνει -και δεν είναι λίγα-, οι κουμαριές και τα πουρνάρια της. Αξίζει η συντροφιά των ελαφιών και οι δρασκελιές των αγριοκάτσικων. Αξίζουν τα πουλιά που ακούς και συναντάς. Αξίζουν οι ήρεμες κοιλάδες της αλλά και τα άγρια βράχια της. Αξίζουν τα πολλά σπήλαιά, τα βάραθρα αλλά και τα πολλά απομεινάρια των ανθρώπων που πέρασαν από εκεί ανά τους αιώνες! Αξίζουν οι ανηφοριές της, οι κόψεις της και τα πάρα πολλά αναρριχητικά της πεδία.
Τόση ομορφιά που γεννάει πραγματικό και ασίγαστο μίσος!
 |
| Ο πληθυσμός των κόκκινων ελαφιών στην Πάρνηθα, μαζί με αυτόν της Ροδόπης είναι οι τελευταίοι που σώζονται στον ελλαδικό χώρο |
Μπορεί να σε πιάνει η καρδιά σου λοιπόν στα καμένα αλλά ακόμα κι αν δεν «αντέχουμε» πρέπει και να τα κοιτάμε και να τα περπατάμε και κυρίως να μη ξεχνάμε πως και γιατί κάηκαν…
Περισσότερο υλικό και πληροφορίες για την Πάρνηθα:
 |
| Ξημέρωμα στη Σκίπιζα! |
Αναζήτησε τους περίφημους πεζοπορικούς χάρτες της εταιρείας ΑΝΑΒΑΣΗ
Πολλά βιβλία και οδηγοί επισκεπτών-πεζοπόρων έχουν γραφεί για την Πάρνηθα
Στο forum: www.oreibasia.gr στην αντίστοιχη ενότητα. Πάμπολλες συζητήσεις και περιγραφές από διαδρομές εύκολες, δύσκολες, για κάθε γούστο
Στο link: http://users.sch.gr/ppapachr/ όπου με μεράκι και λεπτομέρειες ο Λίνος Παπαχρήστου περιγράφει αρκετές διαδρομές
Στο site του Δασαρχείου και του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας: http://www.parnitha-np.gr
Σε οποιονδήποτε ορειβατικό σύλλογο
ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ:
Η Πάρνηθα μπορεί να είναι δίπλα στην Αθήνα και εύκολα προσβάσιμη αλλά αυτό δεν την κάνει παιχνιδάκι. Έχει έντονο ανάγλυφο και μεγάλη ποικιλομορφία. Για να περπατήσετε μελετήστε τις πληροφορίες, υπολογίστε τις δυνάμεις σας και βουρ…
Γύρω και μέσα στον Εθνικό Δρυμό και γενικότερα ολόκληρο τον ορεινό όγκο αφήνουμε το βουνό να μας πάρει στην αγκαλιά του και ΔΕΝ κουβαλάμε την πόλη και το «εγώ» μαζί μας. Προσέχουμε, σεβόμαστε και δεν αφήνουμε τίποτα άλλο πέρα από τις πατημασιές μας.
Το δίκτυο μονοπατιών είναι πολύ πλούσιο και σε γενικές γραμμές σηματοδοτημένο. Προτιμήστε τα μονοπάτια αν δεν θέλετε να πατάτε την βλάστηση που αυτήν την στιγμή δίνει μάχη να επικρατήσει ξανά, ιδιαίτερα στα καμένα τμήματα.
Το χρονικό της καταστροφής το 2007
«Ό,τι δεν έγινε τους τελευταίους τουλάχιστον δύο αιώνες (τα μεγάλα έλατα είχαν ηλικία 180 – 240 ετών) συνέβη το απόγευμα της 28/6/2007 όταν, μία πυρκαγιά που ξεκίνησε την προηγούμενη μέρα στο χωριό Στεφάνη Βοιωτίας, δεν αντιμετωπίστηκε έγκαιρα, με αποτέλεσμα να κατακάψει 36.338 στρέμματα στον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας, από τα οποία τα 21.800 ήταν δάσος κεφαλληνιακής ελάτης.
Για την προστασία του Εθνικού Δρυμού από τις πυρκαγιές, είχε διανοιχτεί πλήρες δίκτυο δρόμων και αντιπυρικών λωρίδων (πάνω από 400 km συνολικά), κατασκευάστηκαν υδατοδεξαμενές, πυροφυλάκια και έγιναν εκτεταμένοι καθαρισμοί παρόδιας βλάστησης.
Η ανάπτυξη όμως μεγάλου μετώπου πυρκαγιάς στη Βοιωτία, το οποίο, με τη βοήθεια δυτικών ανέμων, κινήθηκε προς Πάρνηθα και απέκτησε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, είχε σαν αποτέλεσμα να μην χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενες υποδομές και να καταστραφεί μεγάλο μέρος του Εθνικού Δρυμού, στο οποίο περιλαμβάνονται εκτός του δάσους της κεφαλληνιακής ελάτης και σημαντικότατοι βιότοποι της άγριας πανίδας και κυρίως των ελαφιών.
Η μη έγκαιρη αντιμετώπιση της πυρκαγιάς το απόγευμα της 27/6/2007 στο σημείο εκδήλωσης, είχε σαν αποτέλεσμα την επέκτασή της κατά τη διάρκεια της επερχόμενης νύκτας, ώστε το επόμενο πρωί να περάσει τον ασφάλτινο δρόμο Φυλής – Δερβενοχωρίων, να ανέλθει το απόγευμα της ίδιας μέρας τα υψώματα Μουγγουλτός και κορυφή Καραμανλή, από όπου αφού πέρασε τον δασικό δρόμο – αντιπυρική ζώνη Πηγή Φυλής – Βούντημα, στη θέση Καστρίζα (16:50 μ.μ. περίπου), κατευθύνθηκε προς Ντράσιζα, Πετράλωνα και Πλατάνα (19:00 μ.μ. περίπου) και στις 23:00 μ.μ. περίπου είχε φθάσει στο Καζίνο, αφού προηγουμένως είχε κάψει τις περιοχές Ρουμάνι, Καμπέρα, Παλιοχώρι, Λαγός, Ναυτικό, Αγ. Τριάδα και Γούρνες.
Μετά τις 23:30 μ.μ., ο άνεμος έπεσε και ταυτόχρονα άλλαξε κατεύθυνση. Έτσι, η φωτιά δεν προχώρησε ανατολικότερα προς Τατόι (σταμάτησε στο Ρέμα Χούνης), ούτε νότια προς Κεραμίδι, Μετόχι και Θρακομακεδόνες (σταμάτησε στον Αγ. Γεώργιο Κεραμιδίου). »
Το κείμενο είναι του Γεώργιου Αμοργιανιώτη,
Δασολόγου και Δασάρχη Πάρνηθας.
Πολλά βιβλία και οδηγοί επισκεπτών-πεζοπόρων έχουν γραφεί για την Πάρνηθα
Στο forum: www.oreibasia.gr στην αντίστοιχη ενότητα. Πάμπολλες συζητήσεις και περιγραφές από διαδρομές εύκολες, δύσκολες, για κάθε γούστο
Στο link: http://users.sch.gr/ppapachr/ όπου με μεράκι και λεπτομέρειες ο Λίνος Παπαχρήστου περιγράφει αρκετές διαδρομές
Στο site του Δασαρχείου και του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας: http://www.parnitha-np.gr
Σε οποιονδήποτε ορειβατικό σύλλογο
ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ:
Η Πάρνηθα μπορεί να είναι δίπλα στην Αθήνα και εύκολα προσβάσιμη αλλά αυτό δεν την κάνει παιχνιδάκι. Έχει έντονο ανάγλυφο και μεγάλη ποικιλομορφία. Για να περπατήσετε μελετήστε τις πληροφορίες, υπολογίστε τις δυνάμεις σας και βουρ…
Γύρω και μέσα στον Εθνικό Δρυμό και γενικότερα ολόκληρο τον ορεινό όγκο αφήνουμε το βουνό να μας πάρει στην αγκαλιά του και ΔΕΝ κουβαλάμε την πόλη και το «εγώ» μαζί μας. Προσέχουμε, σεβόμαστε και δεν αφήνουμε τίποτα άλλο πέρα από τις πατημασιές μας.
Το δίκτυο μονοπατιών είναι πολύ πλούσιο και σε γενικές γραμμές σηματοδοτημένο. Προτιμήστε τα μονοπάτια αν δεν θέλετε να πατάτε την βλάστηση που αυτήν την στιγμή δίνει μάχη να επικρατήσει ξανά, ιδιαίτερα στα καμένα τμήματα.
Το χρονικό της καταστροφής το 2007
«Ό,τι δεν έγινε τους τελευταίους τουλάχιστον δύο αιώνες (τα μεγάλα έλατα είχαν ηλικία 180 – 240 ετών) συνέβη το απόγευμα της 28/6/2007 όταν, μία πυρκαγιά που ξεκίνησε την προηγούμενη μέρα στο χωριό Στεφάνη Βοιωτίας, δεν αντιμετωπίστηκε έγκαιρα, με αποτέλεσμα να κατακάψει 36.338 στρέμματα στον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας, από τα οποία τα 21.800 ήταν δάσος κεφαλληνιακής ελάτης.
Για την προστασία του Εθνικού Δρυμού από τις πυρκαγιές, είχε διανοιχτεί πλήρες δίκτυο δρόμων και αντιπυρικών λωρίδων (πάνω από 400 km συνολικά), κατασκευάστηκαν υδατοδεξαμενές, πυροφυλάκια και έγιναν εκτεταμένοι καθαρισμοί παρόδιας βλάστησης.
Η ανάπτυξη όμως μεγάλου μετώπου πυρκαγιάς στη Βοιωτία, το οποίο, με τη βοήθεια δυτικών ανέμων, κινήθηκε προς Πάρνηθα και απέκτησε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, είχε σαν αποτέλεσμα να μην χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενες υποδομές και να καταστραφεί μεγάλο μέρος του Εθνικού Δρυμού, στο οποίο περιλαμβάνονται εκτός του δάσους της κεφαλληνιακής ελάτης και σημαντικότατοι βιότοποι της άγριας πανίδας και κυρίως των ελαφιών.
Η μη έγκαιρη αντιμετώπιση της πυρκαγιάς το απόγευμα της 27/6/2007 στο σημείο εκδήλωσης, είχε σαν αποτέλεσμα την επέκτασή της κατά τη διάρκεια της επερχόμενης νύκτας, ώστε το επόμενο πρωί να περάσει τον ασφάλτινο δρόμο Φυλής – Δερβενοχωρίων, να ανέλθει το απόγευμα της ίδιας μέρας τα υψώματα Μουγγουλτός και κορυφή Καραμανλή, από όπου αφού πέρασε τον δασικό δρόμο – αντιπυρική ζώνη Πηγή Φυλής – Βούντημα, στη θέση Καστρίζα (16:50 μ.μ. περίπου), κατευθύνθηκε προς Ντράσιζα, Πετράλωνα και Πλατάνα (19:00 μ.μ. περίπου) και στις 23:00 μ.μ. περίπου είχε φθάσει στο Καζίνο, αφού προηγουμένως είχε κάψει τις περιοχές Ρουμάνι, Καμπέρα, Παλιοχώρι, Λαγός, Ναυτικό, Αγ. Τριάδα και Γούρνες.
Μετά τις 23:30 μ.μ., ο άνεμος έπεσε και ταυτόχρονα άλλαξε κατεύθυνση. Έτσι, η φωτιά δεν προχώρησε ανατολικότερα προς Τατόι (σταμάτησε στο Ρέμα Χούνης), ούτε νότια προς Κεραμίδι, Μετόχι και Θρακομακεδόνες (σταμάτησε στον Αγ. Γεώργιο Κεραμιδίου). »
Το κείμενο είναι του Γεώργιου Αμοργιανιώτη,
Δασολόγου και Δασάρχη Πάρνηθας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου